Projekty studenckie realizowano przy wsparciu finansowym:
ZESPOŁOWA AKTYWNOŚĆ NAUKOWA STUDENTÓW, w ramach programu realizacji ID.UJ na Wydziale Geografii i Geologii w 2022 r.
Wykaz podjętych aktywności
Główną aktywnością zrealizowaną w ramach otrzymanego dofinansowania było zorganizowanie obozu naukowego w Bieszczadzkim Parku Narodowym w dniach 25.09 – 2.10.2022 r. W obozie uczestniczyło 15. studentów Wydziału Geografii i Geologii UJ, w tym troje doktorantów. Obóz odbył się pod opieką naukową trzech pracowników IGiGP UJ (dr hab. Janusz Siwek, mgr Mateusz Stolarczyk, dr hab. inż. Bartłomiej Rzonca).
Wyniki badań przeprowadzonych w czasie trwania obozu zostały zgłoszone do prezentacji na międzynarodowej konferencji naukowej „Air and Water” w Rumuni. Do prezentacji na konferencji zakwalifikowane zostały 4 abstrakty.
Lista uczestników projektu
Adres strony internetowej zawierającej materiał o charakterze edukacyjnym będący wynikiem projektu
Informacja o obozie naukowym, wraz z informacją o finansowaniu ze środków ID.UJ została zamieszczona w sieci społecznościowej Facebook na profilu „HydroBieszczady”:
https://www.facebook.com/HydroBieszczady
Sprawozdanie z obozu ukazało się w tym profilu w dniu 6.10.2022. W późniejszych wpisach (postach) ukazały się treści merytoryczne związane z badaniami prowadzonymi w trakcie obozu.
16.05.2022 - 30.11.2022
Uczestnicy projektu: Patrycja Wójtowicz, Anna Rudnik, Agnieszka Kafel, Wojciech Haska, Agnieszka Kozioł, Kinga Pytka, Anna Podgórska, Mateusz Pysz, Anastazja Ryba, Joanna Hałys, Katarzyna Filip, Magdalena Bajer
Opiekuni naukowi projektu: Łukasz Musielok, Mateusz Stolarczyk
Cele projektu:
• poznanie środowiska przyrodniczego Gorców ze szczególnym uwzględnieniem zróżnicowania pokrywy glebowej dolin potoków Jaszcze i Jamne,
• zweryfikowanie istniejących materiałów kartograficznych podczas badan terenowych
• przygotowanie zaktualizowanego, zgodnie z kryteriami Systematyki gleb Polski, opracowania dolin potoków Jaszcze w postaci posteru
Wykaz podjętych aktywności:
Od 16 maja zaczęto przygotowanie merytoryczne do zaplanowanych później zadań. Uczestnicy projektu zapoznali się z materiałami kartograficznymi i dostępną literaturą. Następnie wybrano stanowiska badawcze, które zostały przeniesione na podkład Numerycznego Modelu Terenu oraz na ortofotomapę. Zakupiono niezbędny sprzęt badawczy, tzn. odbiornik GPS. Od 18 do 23 lipca 2022 odbył się obóz terenowy, na którym wykonano badania na wybranych stanowiskach badawczych w dolinach potoków Jaszcze i Jamne. Wykopano 21 odkrywek glebowych, które zostały opisane i zaklasyfikowane według Systematyki Gleb Polski. Z każdej odkrywki pobrano próbki do analiz laboratoryjnych. Po zakończeniu badań terenowych uzyskane wyniki zostały opracowane m. in. przy użyciu oprogramowania GIS. Pozycja taksonomiczna gleb na badanych stanowiskach uzyskana zgodnie z Systematyką gleb Polski została porównana i zweryfikowana z typologią gleb na tych samych stanowisk opracowaną w latach 60. ubiegłego wieku.
Na podstawie uzyskanych informacji wykonano poster, który został zaprezentowany na XI Ogólnopolskiej Konferencji Naukowej Młodych Badaczy
(http://denali.geo.uj.edu.pl/konferencja/oknmb/assets/files/Abstrakt2022.pdf, str. 48).
Prezentacja posteru została wyróżniona jako najlepsze wystąpienie podczas sesji posterowej XI OKNMB. Ponadto Na stronie internetowej oraz Facebooku Koła Geografów zamieszczono raport o charakterze naukowo-poznawczym.
Galeria
Cele projektu
Cel główny:
Charakterystyka czynników meteorologicznych groźnych dla uprawy winorośli w Łazach
Cele cząstkowe:
• określenie wpływu czynników meteorologicznych w poszczególnych fazach rozwoju winorośli
• analiza częstości występowania niebezpiecznych zjawisk meteorologicznych tj. burze, grad, przymrozki, intensywne opady deszczu, silne mrozy.
• charakterystyka warunków termicznych winnicy w okresie dojrzewania jagód na podstawie danych pomiarowych z kamery termowizyjnej umieszczonej na dronie (studium przypadku)
• aktywizacja naukowo- integracyjna studentów
• popularyzacja i edukacja na temat meteorologii i klimatologii
• promocja studiów w IGiGP UJ
Skład zespołu
• Ziółkiewicz Weronika,
• Słotwiński Jakub,
• Pędracka Barbara,
• Nawrot Marcelina,
• Duda Arkadiusz
Opiekun naukowy: dr hab. Dorota Matuszko, prof. UJ
Wyniki
Celem projektu była charakterystyka czynników meteorologicznych groźnych dla uprawy winorośli w winnicy Uniwersytetu Jagiellońskiego „Nad Dworskim Potokiem” w Łazach. Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że najważniejszym zagrożeniem meteorologicznym dla uprawy winorośli w Łazach są bardzo silne (>30 mm) oraz długotrwałe opady deszczu pojawiające się w maju oraz czerwcu, a więc na początku kwitnienia winorośli. Częstość występowania takich dni w wieloleciu wynosi jedynie 2%, jednak w istotny sposób przyczyniają się one do opóźnienia i zmniejszenia kwitnienia. Z tego powodu najbardziej niekorzystnym rokiem dla uprawy winorośli był 2010, w którym w maju wystąpiła rekordowa miesięczna suma opadów, wynosząca 334,1 mm.
Bardzo niebezpieczne są również przymrozki. W okresie wiosennym mogą one doprowadzić do zwiędnięcia i uschnięcia latorośli, natomiast w okresie jesiennym do uszkodzenia liści, co wiąże się z zakończeniem procesu fotosyntezy przed osiągnięciem pełnej dojrzałości owoców. W analizowanym wieloleciu częstość występowania przymrozków wiosennych na wysokości 200 cm wynosi 28%, a jesiennych 19%. Wyjątkowo niskie plony uzyskano również w roku 2013 na skutek zniszczeń wywołanych przez gradobicie. Takie zdarzenia mają jednak charakter incydentalny, średnia roczna liczba dni z opadem gradu wynosi jedynie 3,2. Częstość występowania szczególnie korzystnych dni upalnych i gorących w okresie dojrzewania owoców od czerwca do października wynosi 27%. W roku 2018 w winnicy osiągnięto najwyższe plony, wtedy też wystąpiło najwięcej dni gorących oraz najmniej dni z przymrozkiem. Pomiar wykonany przy użyciu drona wyposażonego w kamerę termowizyjną pozwolił na wyznaczenie miejsc o najlepszych predyspozycjach termicznych oraz uwidocznił najbardziej narażone na stres cieplny obszary z zerodowanej odsłoniętą glebą.
Efekty
Opublikowana w intrenecie mapa narracji (https://arcg.is/0iju850) stanowi syntezę wyników otrzymanych na podstawie przeprowadzonych badań. Ponadto, w ramach działań promocyjnych i popularyzacyjnych, zespół na bieżąco relacjonował swoje działania korzystając z mediów społecznościowych tj. facebook i instagram. Posty o naszej działalności zamieszczane były między innymi na fanpejdżu Instytutu Geografii i Gospodarki Przestrzennej (https://www.facebook.com/IGiGP). Członkowie zespołu wystąpili również na dwóch ogólnopolskich konferencjach naukowych prezentując 2 referaty i poster z wynikami swoich badań.
Udział w projekcie pozwolił wszystkim członkom zespołu na zdobycie nowych, cennych doświadczeń i umiejętności. Dzięki pracy grupowej mieliśmy okazję nauczyć się wspólnego zarządzania czasem i planowania badań. Dużą nowość stanowiło dla nas zarządzanie finansowymi zasobami projektu i formalności z tym związane. Bardzo cieszymy się również, że mieliśmy okazję przedstawić wyniki naszej pracy na konferencjach naukowych. Doświadczenie związane z publicznymi wystąpieniami z pewnością zaprocentuje w przyszłości. Ponadto nauczyliśmy się korzystać z nowych narzędzi takich jak ArcGIS Story Maps, ArcGIS Online oraz Map Viewer, które mamy nadzieję wykorzystywać dalej zarówno w trakcie studiów, jak i w pracy zawodowej. Mieliśmy również okazję nauczyć się nowoczesnej metody zbierania danych termicznych przy pomocy kamery termowizyjnej zamocowanej na dronie. Poznanie możliwości i ograniczeń jakie wiążą się z zastosowaniem wyżej wymienionych programów i metod badań pomoże nam w przyszłości lepiej je wykorzystać. Mamy nadzieję, że przykład pracy naszego Zespołu zachęci innych studentów do udziału w projektach naukowych, a dla kandydatów na studia stanie się bodźcem do wyboru studiów w Instytucie Geografii i Gospodarki Przestrzennej UJ.
Projekt „Poszukiwanie nowych wystąpień kamieni szlachetnych w Górach Izerskich” był realizowany przez studencką grupę badawczą w składzie: Filip Gałka, Agata Kuźma, Aleksandra Żmudzińska, Ewelina Rashid, Anna Mickiewicz, Józef Brzózka. W projekcie pomogła też osoba nie będąca członkiem projektu - Ewa Krasodomska.Opiekunem projektu była dr Beata Dziubińska.
Celem projektu była próba wykrycia nowych wychodni skał pierwotnych dla szafirów, rubinów i spineli występujących w aluwiach Sudetów Zachodnich, a także określenie miejsc ich podwyższonej na rzece Izerze, jednak z powodu nagłego i niespodziewanego napływu formalności związanych z badaniami na tym obszarze musieliśmy w ostatniej chwili zmienić Izerę na inne cieki: Kwisę; Kaczawę i Łomnicę.
Pierwszym punktem projektu był zakup i kompletacja licznego sprzętu eksploracyjnego i jego przygotowanie do działania w terenie; a także określenie przy pomocy geoportalu rodzajów i powierzchni obszarów chronionych pokrywających tereny, na których zamierzaliśmy robić badania.
Kolejnym etapem był wyjazd badawczy w Sudety Zachodnie, który odbył się w dniach 15 – 21 sierpnia 2022 r. Dni robocze zostały przeznaczone na pracę w terenie na rzekach: Izera – 15.08. 2022 r. Złotucha (obrzeża Jeleniej Góry) – 16.08.2022 r. – mała rzeczka będąca dopływem Bobru, wybrana pod przeszkolenie uczestników wyprawy jak prawidłowo korzystać ze sprzętu do płukania; a przede wszystkim nauka jego prawidłowego ustawiania na rzece Kwisa – 17.08.2022 r. (Świeradów Zdrój) Kaczawa – 18.08; 19.08 2022 r. (odcinek Nowa Ziemia – Nowy Kościół) Łomnica – 20.08.2022 r. (Mysłakowice) Hałdy w Radzimowicach – 21.08.2022 r. – Niedziela; jako dzień nie roboczy przeznaczony został na poszukiwania minerałów na hałdach będących pozostałością po eksploatacji złoża polimetalicznego Stara Góra; a także na podsumowanie badań i powrót do Krakowa.
Głównym sprzętem, którym posługiwaliśmy się w celu pozyskiwania i przesiewania materiału aluwialnego były saperki; ręczne pompy do zasysania materiału ze szczelin i przegłębień; płucznie i miski do płukania złota. We wszystkich rzekach oprócz Kaczawy nagromadzenia kamieni wspomnianych minerałów razem wziętych były bardzo niskie; i choć na samej Kaczawie także nie stwierdziliśmy podwyższonych koncentracji to w stosunku do pozostałych rzek taka koncentracja była i wynosiła ponad 200 ziaren kamieni szlachetnych (głownie granaty) na niecały metr sześcienny materiału.
Po wyjeździe przygotowaliśmy relację, która została opublikowana na Facebooku Koła Naukowego Geologów Studentów UJ, a także Instytutu Nauk Geologicznych UJ. Poza tym część zebranych okazów przekazaliśmy do instytutu w celu ubogacenia kolekcji. Poniżej znajdują się linki do stron, na których została zamieszczona relacja:
https://www.facebook.com/kolonaukowegeologowstudentowuj
https://www.facebook.com/ujgeologia
https://www.facebook.com/photo?fbid=3356567501329627&set=pcb.3324201391232905
Projekt „Działalność człowieka odciśnięta w piasku: analiza ichnologiczna piasków Pustyni Błędowskiej” był realizowany przez grupę badawczą w składzie: Filip Skuza, Mariusz Lemke, Filip Gałka, Andrea Karen, Agata Kuźma, Agata Biała oraz Jakub Wcisło.
Opiekunem projektu był profesor Alfred Uchman. W projekcie bardzo pomogły również osoby nie będące członkami projektu, w szczególności Krzysztof Ninard, a także Łukasz Weryński i Shannon Hsieh.
Celami projektu było udokumentowanie subfosylnych tropów zwierząt i ludzi w piaskach Pustyni Błędowskiej oraz ustalenie przestrzennego zasięgu ich występowania; możliwe najdokładniejsze ustalenie ich wieku oraz czasowe i przestrzenne powiązanie genezy poszczególnych zespołów tropów z etapami rozwoju Pustyni Błędowskiej.
Pierwszym i najbardziej czasochłonnym etapem projektu, poza studiami literaturowymi, były prace terenowe. Odbyło się kilkanaście wyjazdów terenowych w małych grupach składających się z uczestników projektu, w trakcie których wykonywano rozpoznawcze wkopy w różnych lokalizacjach na obszarze pustyni celem ustalenia przestrzennego zasięgu występowania tropów. Odsłaniano poziome powierzchnie w przedziale głębokości 10-30 cm w miejscach, gdzie odnaleziono tropy bydła. Dokonywano dokumentacji fotograficznej tropów, a najciekawsze zespoły tropów odrysowywano na folii celofanowej.
Udokumentowano liczne zespoły tropów w różnych obszarach pustyni, co pozwoliło na stworzenie mapy występowania tropów bydła. Zidentyfikowano również paleościeżki i kilka paleopastwisk.
Ostatnim etapem projektu było przeprowadzenie wywiadów z mieszkańcami wsi Klucze. Rozmowy ze starszymi mieszkańcami pozwoliły na stosunkowo dokładne wyznaczenie wieku i genezy tropów. Wskazują one jednoznacznie, że tropy pochodzą z końca lat 30-tych, 40-tych i początku lat 50-tych XX-wieku. W późniejszych latach wypas krów na Pustyni Błędowskiej nie występował.
Są to pierwsze tego rodzaju badania przeprowadzone na tak młodych, pogrzebanych tropach bydła. Temat wymaga dalszych badań. Wstępne wyniki projektu zostały zaprezentowane przez Filipa Gałkę podczas ogólnopolskiej studenckiej konferencji naukowej „Dni Nauk o Ziemi”. Rezultaty zostaną opisane, a zespół podejmie próbę publikacji wyników w recenzowanym czasopiśmie naukowym.
Treść o charakterze naukowo-poznawczym oparta na uzyskanych wynikach została opublikowana w mediach społecznościowych na Facebooku Koła Naukowego Geologów Studentów UJ, a także Instytutu Nauk Geologicznych UJ.
Link do treści opublikowanych w Internecie:
https://www.facebook.com/kolonaukowegeologowstudentowuj/posts/pfbid01CeF8tXMi1VNe
wVjgmSXkZ2f15HpSzjT4NPSiNhB1P3tRLBp1ka2jZkEM3vcqS9el
Projekt „Innowacyjne metody wielowymiarowe w sedymentologii: nowe spojrzenie na żwiry serii witowskiej” był realizowany przez studencką grupę badawczą w składzie: Agata Kuźma, Szymon Mol, Jacob de Cerqueira, Luis Raúl Tovar Contreras, Anastasiia Deryk, Artur Galicki, Anton Leśniewski, Anna Mickiewicz, Nhung Phan, Karolina Potempa, Dominika Sosfa. Opiekunem projektu był dr Piotr Łapcik. W projekcie bardzo pomogły również osoby nie będące członkami projektu, w szczególności Krzysztof Ninard, a także Józef Brzózka i Amelia Janas.
Celem projektu było zbadanie odsłonięcia neogeńskich żwirów rzecznych w Witowie przy pomocy metod wielowymiarowych.
Pierwszy etapem projektu, poza studiami literaturowymi na temat badanych osadów, były wyjazdy terenowe. Odbyły się planowane wyjazdy do Witowa, podczas których najpierw wstępnie został rozpoznany teren i rozplanowane metody prac w odsłonięciu. Po wstępnym rozpoznaniu zespół przystąpił do poboru próbek otoczaków oraz pomiarów. Otoczaki były pobierane wzdłuż profilu w interwałach dziesięciocentymetrowych. Z każdego z interwałów zostało pobrane co najmniej 30 otoczaków. Opróbowany został odcinek profilu o miąższości 4,4 m.
Następnie część z zebranych otoczaków została zmierzona w terenie. Mierzony był rozmiar otoczaków w trzech wymiarach za pomocą suwmiarek, objętość przy użyciu wiader z wodą oraz masa. Określono również litologię każdego z otoczaków. Pozostałe próbki zostały przetransportowane do Instytutu Nauk Geologicznych UJ, pomierzone i zważone w pracowni kruszenia i przesiewania skał.
Uzyskane dane zostały poddane analizie z wykorzystaniem zintegrowanego zestawu metod statystycznych i wielowymiarowych.
Relacje pomiędzy osiami a, b i c każdego z otoczaków posłużyły do przypisania ich do klas ze względu na kształt w oparciu o metodę Sneed’a i Folk’a (1958). Dokonano projekcji zmierzonych wartości na diagram klasyfikacyjny. Przy pomocy testu PERMDISP na rozproszenie wielowymiarowe, zaimplementowanego w programie PAST, przeanalizowano zmienność relacji pomiędzy czterema zmiennymi w profilu pionowym w interwałach co 10 cm. Następnie wykonano wielowymiarowe analizy PCA w oparciu o pozycję w profilu, masę i trzy wymiary.
Relacje pomiędzy masą a pozycją w profilu, a także długością osi b a pozycją w profilu ilustrowano na wykresach ramka-wąsy. Dane zostały również przedstawione na diagramie Zingga. Liniowe trendy zmienności parametrów b/a i c/b Zingga oraz współczynnika płaskości Callieux zostały przedstawione na wykresie. Dokonano także aproksymacji wielomianowej trzeciego stopnia paramteru c/b Zingga oraz współczynnika płaskości Callieux. Analizy te wykonywano na uśrednionych wymiarach ziaren dla każdego z interwałów. Wynikiem wspólnej dyskusji grupy nad interpretacją uzyskanych wyników była propozycja wyznaczenia i usunięcia wartości odstających, które znacząco wpływały na wykresy rozrzutu otrzymane przy analizie PCA.
Zebrane dane pozwalają na prowadzenie dalszych badań w tym zakresie. W przyszłości badania mogą być rozszerzone na większą ilość profili o większych miąższościach. Rezultaty prac studenckiej grupy badawczej zostaną w przyszłości opisane, a zespół podejmie próbę publikacji wyników w recenzowanym czasopiśmie. Treść o charakterze naukowo-poznawczym oparta na uzyskanych wynikach została opublikowana w mediach społecznościowych na Facebooku Koła Naukowego Geologów Studentów UJ, a także Instytutu Nauk Geologicznych UJ.
Link do treści zamieszczonych w Internecie:
Ogólny opis realizacji projektu
Projekt odbył się w wiosce Fieschertal w kantonie Valais w Szwajcarii w dniach 26.07.2022 – 02.08.2022. Dni 26 lipca i 2 sierpnia w całości zostały przeznaczone na przejazdy na miejsce badań i z powrotem. Przejazd odbył się przez państwa: Polska, Czechy, Niemcy, Austria, Liechtenstein, Szwajcaria, natomiast w drodze powrotnej trasa przebiegała podobnie, jednak z pominięciem przejazdu przez Liechtenstein.
27 lipca odbyło się wyjście terenowe całego zespołu badawczego, którego celem było zobaczenie największego lodowca Alp – Aletsch. Wyjście miało charakter krajoznawczy i edukacyjny. W jego trakcie uczestnicy zwracali uwagę na skalę procesów geomorfologicznych w górach wysokich. Dokonywano również porównań dwóch systemów lodowcowych – badanego Fiescher oraz Aletsch. Alpejskią rzeźbę polodowcową porównywano również z rzeźbą Tatr. Dzięki podejściu pod współczesny lodowiec, uczestnicy mieli okazję doświadczyć potencjału geomorfologicznego współczesnego lodowca górskiego, co jest niemożliwe w warunkach tatrzańskich.
Od 28 do 30 lipca oraz 1 sierpnia prowadzono badania w podgrupach. Przeprowadzono badania ankietowe z mieszkańcami wioski Fieschertal dotyczące postrzegania przez nich lodowca Fieschergletscher wypełniającego górną część doliny powyżej wioski. Ponadto, część mieszkańców zaznaczyła również na mapach obszary występowania geozagrożeń w badanej dolinie. Podczas wyjazdu udało się przeprowadzić w sumie 60 ankiet, co jest dobrą próbą statystyczną wśród 300 mieszkańców wsi (minimalna liczba ankiet została skonsultowana z dr. hab. Jarosławem Działkiem), oraz wypełnić około map kognitywnych. Równolegle do badań ankietowych prowadzono badania z zakresu geomorfologii. Dokonano badania stopnia zwietrzenia głazów transportowanych przez lodowiec za pomocą młotka Schmidta, pomiaru rozmiarów i obtoczenia okruchów skalnych frakcji żwirowej obrabianych przez lodowiec oraz poboru próbek osadów frakcji drobniejszej, których analiza jest obecnie procedowana w laboratorium.
31 lipca odbył się wyjazd krajoznawczy do miejscowości Lauterbrunen i Interlakem. Wyprawa pozwoliła uczestnikom obserwować alpejską rzeźbę terenu, rozwiązania komunikacyjne zastosowane w górach wysokich, zabezpieczenia przeciw geozagrożeniom, infrastrukturę turystyczną, a także tradycyjne szwajcarskie budownictwo.
Zrealizowane cele
- ustalenie prawidłowości w odbiorze społecznym zmian klimatycznych w małej społeczności regionu alpejskiego, w szerszym ujęciu zbadanie wpływu zmian klimatycznych na wrażliwość i odporność małej społeczności w zachodniej Europie
- ustalenie prawidłowości dotyczących kierunków oraz względnego tempa zmian dolnej części doliny współcześnie zlodowaconej, określenie korelacji pomiędzy formami glacjalnymi i stokowymi, poznanie przez uczesników funkcjonowania systemu doliny współcześnie zlodowaconej
- określenie natężenia występowania i dynamiki określonych geozagrożeń w rejonie wioski Fieschertal, określenie sposobów przeciwdziałania im.
Opis badań
W ramach badań społecznych przeprowadzono badania ankietowe wśród mieszkańców wioski Fieschertal oraz miasta Fiesch. Zebrano w nich kolejno 57 i 3 ankiety. Formularze ankiety zostały przygotowane w wersjach niemiecko- i angielskojęzycznych. Częścią ankiety było uzupełnienie mapy kognitywnej - jej celem było zaznaczenie obszarów, gdzie według respondenta mogą wystąpić geozagrożenia, takie jak osuwisko, powódź i susza. Część respondentów zaznaczyła również obszary, gdzie występowały lawiny. Z częścią respondentów przeprowadzono również krótkie wywiady. Zwracali oni uwagę na sukcesywne zmniejszanie pokrywy śnieżnej w zimie na przestrzeni lat, jednak pomimo tego trendu, zdarzają się bardzo śnieżne zimy, co często powoduje zamknięcie drogi dojazdowej do wioski. Podano również informację, że w części stoku po wschodniej części wioski, gdzie występuje osuwisko, kilka lat wcześniej zasadzono las, który ma chronić przed postępowaniem zjawiska, oraz chronić przed lawinami zimą.
Badania geomorfologiczne, poprzedzone pracami kameralnymi, skupiły się na dwóch metodach analizy osadów glacjalnych tj. teście odbiciowości młotkiem Schmidta oraz analizie obtoczenia osadów glacjalnych, które lokalizowano w miejscach względnie stabilnych, tak aby uniknąć możliwości przemieszczania materiału po stoku, co wiązałoby się z ryzykiem uzyskania błędnych wyników. Pomiaru klastów dokonywano zgodnie z metodą wykorzystywaną przez badaczy (Lucas 2013, Kłapyta i in. 2021) w trzech osiach – najdłuższej, średniej i najkrótszej, a do oceny obtoczenia wykorzystywano 6-stopniową skalę zaproponowana przez Powersa (1953). W badanym obszarze dokonano podziału na trzy systemy glacjalne tj. współczesny (zasięgi lodowca z lat: 2016, 2010, 1973), Małej Epoki Lodowej (1850) oraz stadiału Egesen (ok. 12000-11300 lat temu). W sumie udokumentowano 18 stanowisk dla młotka Schmidta, na których obito kilkadziesiąt głazów lub wygładów lodowcowych, co dało próbę ok. 2000 pomiarów. Pomiaru klastów dokonano na 12 stanowiskach, co dało próbę 600 pomiarów. Obecnie przygotowywana jest publikacja naukowa, której tematem będzie zróżnicowanie w zapisie i transporcie osadów glacjalnych we współcześnie zlodowaconej dolinie alpejskiej średniej wielkości. Z tego powodu, na stronie internetowej nie umieszczono szczegółowych wyników. Jeśli publikacja zostanie przyjęta do druku, na stronie zostanie umieszczony link do artykułu oraz jego abstrakt.
Opiekunowie projektu:
dr hab. Elżbieta Gorczyca, prof. UJ
dr hab. Jarosław Działek, prof. UJ
Uczestnicy:
Dawid Siemek, koordynator części fizycznogeograficznej
Maja Madej, koordynator części społeczno-ekonomicznej
Filip Bolicki
Piotr Brauntsch
Bartłomiej Miłosz
Magdalena Jasionek
Aleksander Sielecki
Patryk Wacławczyk
Weronika Wierzgacz